त्यासी आज वंदन

नसे तो पावन 

वृत्ती ज्याची रावण

सुखी करतो जनजन

त्यासी आज वंदन 

 

इहलोकी कर्म जाणतो 

सेवार्थ नेम साधितो 

खऱ्या मानवा नमतो

त्यासी आज वंदन 

द्वेष क्लिष्टा त्यागून 

परमार्थ पाहून 

सर्वांसी आपले करतो

त्यासी आज वंदन 

भगवंता तोचि आवडे

ज्यासी दुर्गुण वावडे 

अनाठाई टाळतो 

त्यासी आज वंदन 

- रानमोती / Ranmoti

******************

बघा कशी विज धावली..!

बघा कशी विज धावली...

पाण्याची घेऊन शक्ती
जनरेटरची लावून उक्ती
ताराच्या जाळ्यात व्यापली
आधुनिक मीटरात मापली
बघा कशी विज धावली
माझ्या घराच्या दिव्याची माउली

टर्बाईनला देऊन वाफ
कोळसा जणू झालाया बाप
उंच उंच टॉवरला गोवली
येऊन सबस्टेशनला चालली
बघा कशी विज धावली
माझ्या घराच्या दिव्याची माउली

जागोजागी रोवून खांब
गेलीया गावोगावी लांब
धावून हळूहळू दमली
जाऊन डिपीवर रमली
बघा कशी विज धावली
माझ्या घराच्या दिव्याची माउली

तपासून सारे आरोग्य
झाली ती वापरण्या योग्य
चोरट्याने मधात हेरली
टाकून आकुडे चोरली
बघा कशी विज धावली
माझ्या घराच्या दिव्याची माउली

झालीया जगाचा प्राण
वापराचे ठेऊया भान
भरुया वेळेवर बिल
थकबाकी ठेवूया निल
बघा कशी विज धावली
माझ्या घराच्या दिव्याची माउली

- राणी अमोल मोरे

सारांश

ग्राम पंचायती आणि सरकारी शाळांच्या
भिंतीवर सुविचारांची रंगोटी झाली
हे सारं पाहून आम्हाला वाटलं
देश सुसंस्कृत आणि सुशिक्षित झाला

वकिलीच्या अनेकांना पदव्या मिळाल्या
स्वतंत्र न्याय प्रणालीचा स्विकार झाला
हे सारं पाहून आम्हाला वाटलं
देश न्यायप्रिय आणि अन्यायमुक्त झाला

कोट्यावधींची बजेट सादर झाली
योजनांचा सर्वत्र थर साचू लागला
हे सारं पाहून आम्हाला वाटलं
देश समृद्ध आणि सधन झाला

पर्यावरण कार्यक्रमाला हजेऱ्या वाढल्या
‘झाडे लावा, झाडे जगवा’ जप सुरु झाला
हे सारं पाहून आम्हाला वाटलं
देश हिरवागार आणि प्रदुषणमुक्त झाला

प्रसारमाध्यमे आणि वृत्तपत्रांना चालना दिली
जाहिरातींचा सपाटा भलताच वाढला
हे सारं पाहून आम्हाला वाटलं
देश सामान्य माणसाचा आवाज झाला

सर्वच धर्मांना आणि भाषांना आश्रय दिला
साऱ्या सणाला सुट्ट्याही मिळाल्या
हे सारं पाहून आम्हाला वाटलं
देश धर्मनिरपेक्ष आणि ऐकतावादी झाला

सिनेमागृहात राष्ट्रगीत अनिवार्य झाले
"वन्दे मातरम्" नारेही गुंजू लागले
हे सारं पाहून आम्हाला वाटलं
देश आता भक्तीमय आणि देशप्रेमी झाला

रानमोती काव्यसंग्रहातून.....

येशील तू परतुनी..

सांजवेळी पाखरे विसाव्या सांजावली
रिमझिम रविकिरणे क्षितिजात मावळली
चांदणी शुक्रासह पुन्हा नभी उगवली
येशील तू परतुनी आस मना लागली

स्मितफुलांची भावना मुखसावळ्या शोभली
ओठस्त शब्दसुमने मधुशर्करेसम भासली
करताच लाडिवाळ जणू नयनकृती भारावली
येशील तू परतुनी आस मना लागली

अस्मिताचा रविराज प्रीत तुझीच भावली
स्वप्न क्षितीजांचे ना मेहरबान कुणाची सावली
बंधिस्त माझ्या इच्छांना पंख देऊनी चालली

येशील तू परतुनी आस मना लागली

रानमोती काव्यसंग्रहातून.....

बांधली वारुळे..

माखून शाई पत्रावळ वाढीला नारोबा
बांधली वारुळे अन बसविले नागोबा
झपाटले संप्रद प्रजा सहज भोगी
सर्वांसी भावे प्रसारक आदी रोगी

रचाया वारूळ करती जालीम घाई
प्रजारोग्य नसे गहन करती दिरंगाई
लावुनी दानतिजोरी चढविती कळस
ओढुनी अफाट वैभव बनती सर्वसरस

घेऊनिया नामव्रत फोफावती लूटमार 

आंधळ्यास ठाऊक नसे हे छुपे वार
झाले सारेच मुके ना कुणा शब्द फुटे
करती गाजावाजा अनाठाई वर्ग खोटे

सोडून आद्य कर्मन रुजवी व्यर्थ व्यापार
गुंतवून निष्कपट नंदी सांगती विकार
कातिण विनती जाळे स्वतः का अडकावे
संप्रद एकच सत्यनिष्ठ उरी घट्ट जकडावे

- रानमोती

मायेचं बंधन..

बहीण बघते भावाची वाट
ओवाळणी कराया सजले ताट
बहरून आली श्रावण पौर्णिमा
दिसता बहीण सुखी झाला चंद्रमा

सुरेख राखीला रेशीम धागे 
भाऊ उभा बहिणीच्या पाठीमागे
चमचम राख्या हातावर फुलती
बहिणी येऊन माहेरात रमती

बहिणीस असे भावाचा लळा
ओवाळून लावी कपाळी टिळा
हातावर सजवून मायेचं बंधन
आदराने करी भावास वंदन

पेढ्याचा खाऊन अमृत घास
भाऊ बहिणीस भेट देई खास
आनंदुनी भावाबहिणीचं मन
उजळून जाई रक्षाबंधन सण

- रानमोती

..जात लेकराची

जिरवून हात पाय, दमतात बाप माय
सोडूनी दूर जाय, जात लेकराची

देऊनी जन्म नाव, सहतात किती घाव
कूणा नसे ठाव, कात लेकराची

आटवून रक्त जाय, बनतात दूध साय
नासुनी दूर जाय, जात लेकराची

घडवुनी मूर्ती छान, देतात सर्व दान
ना ठेवती भान, कात लेकराची

जागुनी स्वप्न दावी, घडवतात रत्न भावी
जातात दूर गावी, जात लेकराची

येवून एकदा जाय, रडतात बाप माय
जोडून हात पाय, दे साथ लेकराची

रानमोती काव्यसंग्रहातून.....